30 CLÁSICOS DE MISTERIO NO SOFÍA

COMO SE FIXO A GUÍA DE LECTURA  


OS AUTORES

AS OBRAS
Selección clásicos de misterio:

 

30 clásicos de misterio.

Argumentos: vid. enlaces.

Literatura de misterio

Xénero enfocado á investigación dun crime. Na guía de lectura "Misterio no Sofía” seleccionáronse clásicos de misterio que poden ser tipificadas como novela policíaca, novela de detectives (profesionais ou afeccionados), suspense (thriller), novela negra (novela criminal ou hard-boiled), de espías… E, pola súa relación, incluímos algo de terror gótico e terror sobrenatural. 

Entra nos enlaces, mira os argumentos e escolle a túa lectura.

Déixate asesorar: Moitas destas obras son para "Lectores avanzados". Pregunta na Biblioteca do Sofía.

1. Allan Poe, Edgard (1852): Tales of Mystery & Imagination, Contos.
2. Collins, Wilkie (1860): A dama de branco.
3. Dostoyevski, Fiódor (1866): Crime e castigo.
4. Collins, Wilkie (1868): A pedra  lunar.
5. Dickens, Charles (1870): O misterio de Edwin Drood.
6. Conan Doyle, Arthur (1892–1927): The Collected Sherlock Holmes Short Stories, Contos. Detective: Sherlock Holmes.
7. Conan Doyle, Arthur (1901–1902): O can dos Baskerville. Detective: Sherlock Holmes
8. Stoker, Bram (1897): Drácula.
9. Conrad, Joseph (1907): O axente secreto.
10. Chesterton, G. K.  (1911): The Innocence of Father Brown, Padre Brown (contos).  Detective: Padre Brown.
11. Christie, Agatha (1926): O asesinato de Roger Ackroyd. Detective: Poirot.
12. Hammett, Dashiell (1929): Colleita vermella.O Axente da Continental.
13. Hammett, Dashiell (1930): O falcón maltés. Detective: Sam Spade. 
14. Hammett, Dashiell (1931): A chave de cristal. 
15. Hammett, Dashiell (1934): O home delgado. 
16. Christie (1934): Asasinato no Orient Express. Detective: Poirot.
17. Du Maurier, Daphne (1938): Rebecca. 
18. Greene, Graham (1938): Brighton, Parque de Atraccións. 
19. Christie, Agatha (1939): Dez negriños. 
20. Chandler, Raymond (1939): O soño eterno. Detective: Philip Marlowe. 
21. Chandler (1943):  A dama do lago.  Detective: Philip Marlowe. 
22. Christie (1948): Testemuña de cargo (obra de teatro). 
23. Chandler, Raymond (1953): O longo adeus. Detective: Philip Marlowe. 
24. Highsmith, Patricia (1955): O talento de Mr. Ripley. 
25. Greene (1958): O noso home na Habana. 
26. Harper Lee (1960): Matar un ruiseñor.   
27. Capote, Truman (1966): A sangue frío.

 

Engadimos ás listas da CWA, MWA: 

 28.Allan Poe, Edgard (1841): Los crímenes de la calle Morgue. Inicio do xénero. 175 aniversario. Auguste Dupin. 

29.Oscar Wilde (1891): O retrato de  Dorian Gray, publicada en 1891.  Terror gótico. 125 aniversario. 

30.Umberto Eco (1989): O nome da rosa. En recordo do autor no ano do seu falecemento. Figura na lista da CWA e da MWA.

A EXPOSICIÓN:

 30 CLÁSICOS DE MISTERIO

na Biblioteca do Sofía

Continuará...

ATA SEMPRE, AGUSTÍN. VÉMONOS...

PORQUE VIVES NOS TEUS LIBROS.

Ilustración de David Pintor 

Palabras de Agustín Fernández Paz con motivo da 

concesión do Premio dos Clubs de Lectura 2015

Escribe César Casal en Agustín, «arte-san», La Voz de Galicia (12-7-2016):

Aínda estabamos co «subidón» do agasallo do Día das Letras para Carlos Casares, cando nos chegou a labazada do adeus a Agustín Fernández Paz. Sonou coma un estoupido, coma o derrumbar dun cume de libros. Agustín tiña o mellor que pode ter un escritor: lectores. A moreas. E o que máis desexa unha boa persona: amigos fondos, a centos. Agustín, o único que queda non é o amor. Queda o amor, pero quedan todos os teus soños de tinta. Esa fervenza de palabras. Agustín segue, co seu aceno de tenrura. Unha enchenta de dozura. Segue a dicir cousas cheas de sentido común: «A illa do tesouro é a novela con maiúsculas». Coñecía ben que escribir non era atrancar palabras. Era deixar que o río correse e atopase o mar do sentimiento. Que tipo. Un educador de verdade. Con todo o que supón. Galicia é máis orfa sen este Agustín que non era artista. Era artesán. «Arte-san» dos que curan cos seus libros. Dos que pagan a pena. Coa única vaidade de tentar o meridiano cero da felicidade.

A negriña é nosa.