PROXECTO LÓVA

mércores, 15 de xaneiro de 2020

NOVA SESIÓN DO CLUB DE POESÍA

Ola rapaces!
Onte tivo lugar a sesión do Club de Poesía, correspondente ao mes de xaneiro. Demos a benvida de novo a Sara e contamos coa visita dalgúns invitados, como Javi. Cadaquén deu lectura aos seus poemas seleccionados. E debo dicir que houbo un pouco de todo pero que o conxunto resultou moi enriquecedor. 
  • Pilar leunos "No volveré a ser joven" de Jaime Gil de Biedma, que tamén puidemos escoitar na voz de Loquillo.
  • Daniela seguiu co seu poeta de cabeceira, José Martí, ao que se sente moi ligada dende a súa infancia pola súa orixe cubana. Leunos "Yo soy un hombre sincero" e tamén o escoitamos en versión de Pablo Milanés.
  • Sara trouxo unha novidade, o libro de Eme: La revolución de los sentidos (Ed. Punto Rojo) do que compartiu o texto titulado "No al bullying".

  • Manuela elixiu "La tumba y la rosa" de Victor Hugo, plenamente romántico.
  • Javi escolleu, da escolma de Poesía Salvaxe, varios títulos: "Tinta" de David González, "Wheeping sound" de Deborah Vukusic.
  • Sergio recitou "Que é para ti a poesía?" de Carlos Negro.
  • Raquel trouxo de Joaquín Sabina, "Cuerpo, corazón y deseo".


Terminamos vendo vídeos de Alejandra Martínez de Miguel, en concursos poéticos callejeros de Madrid como Poetry Slam Madrid



E tamén nos gustou moito o televisivo César Brandon como, por exemplo, recitando "Cero".


Tamén caldeamos as próximas visitas de poetas como Guillermo Ferrández ou Karlotti, coa lectura dalgúns dos seus poemas.

Por último, Sara emociunounos a todos lendo algunhas das súas creacións. Aquí hai madeira!

Coma sempre, despedímonos cun texto: o de Jaime Gil de Biedma pertencente ao poemario Poemas póstumos:


Que la vida iba en serio

uno lo empieza a comprender más tarde ­
como todos los jóvenes, yo vine
a llevarme la vida por delante.



Dejar huella quería
y marcharme entre aplausos ­
envejecer, morir, eran tan sólo
las dimensiones del teatro.



Pero ha pasado el tiempo
y la verdad desagradable asoma:
envejecer, morir,
es el único argumento de la obra.



Ningún comentario:

Publicar un comentario