CLUB DE LECTURA, 10-3-2015: NÓMADES.
Que sesión a de onte! En principio quedamos para comentar Nómades, pero a reunión deu para moito máis. Comezamos. Photocall.
1.- O cómic. Itinerario lector.
2.- Nómades. Xosé Tomás.
3.- Novas adquisicións.
4.- Animal Farm. A granxa dos animais.
1.- O cómic. Comezou Diego Pereda facéndonos pensar. Que é o cómic? Cal é o mellor personaxe de cómic? Que é un itinerario lector? E mentres pensabamos, fomos recordando a Tintín, Astérix, o TBO, Ibáñez (mirade o cómic que acaba de sacar e buscade "parecidos razoables"), Escobar, Super López, Spirou, o Capitán
Trueno, o Príncipe Valiente, Esther e Purita Campos, El Jabato... E Mafalda, sempre Mafalda. Atentos ao panel de exposicións da Biblioteca: Diego, Emilio e Mafalda teñen algo que dicir. Moito.
E así estabamos cando intervén Cecilia Ramil. A mochila de Cecilia si que é unha "mochila viaxeira" (e non só porque acaba de estar no Museo do Cómic de Bruxelas); desa mochila empezaron a saír novelas gráficas: Pollo con ciruelas, Persépolis (a biblia, di Cecilia), Pablo (biografía de Picasso), El desorganismo de Daniel Johnston, Moderna de Pueblo (Cooltureta)... E a súa "reliquia", Sin ti soy yo. Podedes facervos unha idea: quedamos impresionados, moi impresionados. Socas perdeu a fala. Socas está abraiado. Socas non se recupera...
2.- Nómades. Presentación de María e Laura -que podedes ver neste blog- e anuncio da visita de Xosé Tomás: estará connosco o 28 de abril. Todo un luxo! Socas segue abraiado e declara: "Non teño nada que dicir".
3.- Novas adquisicións. Roberto fixo un breve repaso polos argumentos dos libros recibidos onte. Interesantes. Moito. E Socas, que está lendo, segue sen facer declaracións.
4.- Animal Farm, A granxa dos animais.
Álex e Alicia, xa sen tempo porque remataba a sesión, contaron a súa experiencia coa lectura desta obra. Falade con eles: contaranvos a interpretación que lle deron. Lectura recomendada. Absolutamente. Tédela na Biblioteca.
Socas segue sen falar. Porque non só está abraiado, tamén está orgulloso, moi orgulloso de vós. Entende que estades deixando de ser os nenos que coñeceu para entrar na madurez lectora: sente que vos estades convertendo en lectores críticos e responsables. Socas está feliz, e non é para menos...
Que sesión a de onte! En principio quedamos para comentar Nómades, pero a reunión deu para moito máis. Comezamos. Photocall.
1.- O cómic. Itinerario lector.
2.- Nómades. Xosé Tomás.
3.- Novas adquisicións.
4.- Animal Farm. A granxa dos animais.
1.- O cómic. Comezou Diego Pereda facéndonos pensar. Que é o cómic? Cal é o mellor personaxe de cómic? Que é un itinerario lector? E mentres pensabamos, fomos recordando a Tintín, Astérix, o TBO, Ibáñez (mirade o cómic que acaba de sacar e buscade "parecidos razoables"), Escobar, Super López, Spirou, o Capitán
E así estabamos cando intervén Cecilia Ramil. A mochila de Cecilia si que é unha "mochila viaxeira" (e non só porque acaba de estar no Museo do Cómic de Bruxelas); desa mochila empezaron a saír novelas gráficas: Pollo con ciruelas, Persépolis (a biblia, di Cecilia), Pablo (biografía de Picasso), El desorganismo de Daniel Johnston, Moderna de Pueblo (Cooltureta)... E a súa "reliquia", Sin ti soy yo. Podedes facervos unha idea: quedamos impresionados, moi impresionados. Socas perdeu a fala. Socas está abraiado. Socas non se recupera...
2.- Nómades. Presentación de María e Laura -que podedes ver neste blog- e anuncio da visita de Xosé Tomás: estará connosco o 28 de abril. Todo un luxo! Socas segue abraiado e declara: "Non teño nada que dicir".
4.- Animal Farm, A granxa dos animais.
Álex e Alicia, xa sen tempo porque remataba a sesión, contaron a súa experiencia coa lectura desta obra. Falade con eles: contaranvos a interpretación que lle deron. Lectura recomendada. Absolutamente. Tédela na Biblioteca.Socas segue sen falar. Porque non só está abraiado, tamén está orgulloso, moi orgulloso de vós. Entende que estades deixando de ser os nenos que coñeceu para entrar na madurez lectora: sente que vos estades convertendo en lectores críticos e responsables. Socas está feliz, e non é para menos...
BravissimaAna!
ResponderEliminar