PORQUE VIVES NOS TEUS LIBROS.
Ilustración de David Pintor
Palabras de Agustín Fernández Paz con motivo da
concesión do Premio dos Clubs de Lectura 2015
Escribe César Casal en Agustín, «arte-san», La Voz de Galicia (12-7-2016):
Aínda estabamos co «subidón» do agasallo do Día das Letras para Carlos Casares, cando nos chegou a labazada do adeus a Agustín Fernández Paz. Sonou coma un estoupido, coma o derrumbar dun cume de libros. Agustín tiña o mellor que pode ter un escritor: lectores. A moreas. E o que máis desexa unha boa persona: amigos fondos, a centos. Agustín, o único que queda non é o amor. Queda o amor, pero quedan todos os teus soños de tinta. Esa fervenza de palabras. Agustín segue, co seu aceno de tenrura. Unha enchenta de dozura. Segue a dicir cousas cheas de sentido común: «A illa do tesouro é a novela con maiúsculas». Coñecía ben que escribir non era atrancar palabras. Era deixar que o río correse e atopase o mar do sentimiento. Que tipo. Un educador de verdade. Con todo o que supón. Galicia é máis orfa sen este Agustín que non era artista. Era artesán. «Arte-san» dos que curan cos seus libros. Dos que pagan a pena. Coa única vaidade de tentar o meridiano cero da felicidade.
A negriña é nosa.
Ningún comentario:
Publicar un comentario