domingo, 23 de decembro de 2012

Actividad para el club de lectura de enero

Hola a todos. Estuve hablando con algunos profesores y aceptaron la idea de realizar una actividad para el próximo club de lectura. Para todos los que queráis participar os doy las instrucciones.
Con el tema de Dragal os propongo hacer un dibujo de un dragón (si queréis, pintarlo) y una descripción de cómo se llamaría, qué atributos tendría, etc. Tendréis para realizarlo durante las vacaciones hasta el día 7 enero, lunes de regreso a la rutina. Podréis entregarmelo a mí, Samuel de 1Bac-A. Me podréis encontrar en los recreos en la biblioteca, o, si aceptan, a los profesores que asisten al club. Si nos da tiempo, los expondremos en el club. Os deseo felices vacaciones y que disfrutéis de la lectura.



xoves, 20 de decembro de 2012

PRÉSTAMOS DE LIBROS PARA ESTE NADAL

Ás 12:10 estaremos na BIBLIOTECA para que poidades escoller os libros que máis vos gusten para ler estas vacacións. Os préstamos os farán Pilar e Cris... que sexades moi felices!!!

RECOMENDACIÓNS PARA NADAL DE 2ºB

Ola rapaces!
Os alumnos de 2º B fannos as seguintes recomendacións para as nosas lecturas navideñas:

Raúl, Laura e Nicole suxiren de Laura Gallego Donde los árboles cantan, da que hai unha nova edición cunha nova portada, onde Viana vai disfrazada de rapaz.
Antía e Salomé recomendan a saga de Crepúsculo, que de novo está de moda polo estreo da última peli de dita saga. Ten de todo: fantasía, romance e acción...


Miriam prefire El circo de los extraños de Darren Shan. Misterio, acción e historia de amor. Tamén ten unha versión cinematográfica con actores como Josh Hutcherson, mais coñecido como o Peeta da peli de Los juegos del hambre.

Daniela aposta por El sueño de Frankie de Pauline Fisk, unha historia entrañable e conmovedora, que chegará ao teu corazón.

David aconsella calquera dos protagonizado por Ullyses Moore de Pierdomenico Baccalario porque teñen moita intriga e enganchan moito.


Christian, xunto con Aida e Patricia, aportan a seguinte saga: Las crónicas de la torre, tamén da nosa admirada Laura Gallego. É moi entretida e gustará aos amantes da fantasía e da aventura.

Seguro que na nosa biblio atopas algo con que disfrutar as vacacións que están a piques de comezar.
Feliz Nadal a todos os biblio colegas!

Socas.

domingo, 16 de decembro de 2012

GALERÍA DE FOTOS DA 2ª SESIÓN DO CLUB DE LECTURA

Unha sesión de "Los juegos del Hambre" memorable; Daniela, Aida e Samuel fixérono moi, moi ben... enhoraboa polo seu traballo.

OBXECTOS ESQUECIDOS NOS LIBROS

Ola rapaces!

Quizáis nalgúns dos vellos exemplares agochados na nosa biblioteca pódense atopar cousas misteriosas como as que nos contan que rescataron dunha biblioteca universitaria, auténtica cápsula do tempo.


Pero, ollo, cando vos poñades a buscar tede coidado de non descubrir o meu refuxio. É alto secreto.

Por certo, este video deume unha idea, aínda que non sei se aos profes lles parecerá ben. Poderíamos xogar a deixar nas páxinas dos nosos libros preferidos algún recordo para os que veñan ao instituto nos anos vindeiros. Por suposto sen estragar nadiña os libros.

Non é unha idea atractiva?


 Alí vos deixo a miña suxestión.

Por certo, tede paciencia que os libros de Dragal están a piques de chegar a instituto.

mércores, 12 de decembro de 2012

¿Quién eres? Teseo y Ariadna vs. Katniss y Peeta.


¿A ver si os suenan los ecos de este mito?

 Teseo y el laberinto del Minotauro:

Teseo era hijo de Egeo, rey de Atenas, y de Etra. Egeo había matado al hijo de Minos, de modo que Creta sitió Atenas, que se vio rápidamente asolada por el hambre y las enfermedades, por lo que Egeo tuvo que aceptar las condiciones de Minos.

La ciudad de Atenas debía entregar cada año un tributo a Minos, rey de Creta. Debían entregar cada año 14 jóvenes de las familias más nobles de la ciudad, siete chicas y siete chicos, que serían entregados al Minotauro que se encontraba en el laberinto de la ciudad.

Teseo, al tener conocimiento de esto, decidió ofrecerse como tributo anual a pesar de que su padre le insistía en no hacerlo para lograr terminar con la bestia. Al final logró convencerle, afirmándole que si tenía éxito y conseguía volver, pondría velas blancas en su barco, y si había fracasado, las velas serían negras.

Al llegar a Creta, el propio rey Minos los examinó para confirmar que servían como sacrificios humanos. Teseo, cuando llegó la corte, conoció a la hija del rey, Ariadna, de quien se enamoró perdidamente. Ella se enteró del objetivo que tenía Teseo y, habiéndose enamorado también de él, decidió ayudarle, ya que a pesar de que lograse matar al Minotauro, salir del laberinto era tarea imposible. Por ello, le entregó un ovillo de hilo de oro.


Cuando entró en el laberinto, Teseo fue desenrollando el ovillo para después encontrar la salida. Una vez que encontró al Minotauro, lo primero que hizo fue dar rodeos para tratar de agotar a la bestia. Cuando al fin estaba agotado, se enfrentó a él  hasta que lo mató. Después fue siguiendo el hilo que le había dado su amada para encontrar la salida.



Tras la victoria, Teseo se reunió con los jóvenes que le habían acompañado y con Ariadna. Juntos, no tardaron en embarcarse y poner rumbo a Atenas. Durante el trayecto, tuvo lugar una gran tormenta que les hizo detenerse en la isla de Naxos. Ariadna, que se encontraba indispuesta, bajó del barco. Unas leyendas dicen que Teseo la abandonó, otras que se olvidaron de que había bajado, y otras que el barco se alejó debido a las condiciones climáticas. Lo cierto es que el barco partió dejando a Ariadna en la isla y separando por tanto a los jóvenes.

Teseo, debido a la euforia del triunfo, se olvidó de cambiar las velas negras por las blancas. Egeo, viendo las velas negras que significaban que su hijo había fracasado, creyó que su hijo había muerto. No pudo soportarlo y se arrojó al mar. Teseo decidió llamar al mar Egeo, como su padre, una vez subió al trono. Gracias a su nombramiento como rey, logró unir a los pueblos formando el estado ateniense.


¿Qué? ¿Sorprendidos? ¿Veis similitudes entre Katniss y Teseo?, ¿y entre Peeta y Ariadna? Los mitos nos enseñan comportamientos humanos. Creo que Suzanne Collins también lo pretendía al escribir Los juegos del hambre. Así que ahí os va mi pregunta: ¿A qué grupo pertenecéis? ¿Al de aquellos valientes y arriesgados que consiguen la victoria a costa de no abrir  su corazón, duro como el pedernal, y que no saben decir "gracias", porque temen que al mostrar sus sentimientos los hieran?, ¿o al de aquellos que son capaces de arriesgar su propia vida aun sabiendo que ganar no conlleva una victoria? ¿Quiénes sois? ¿La arrojada Katniss, es decir, Teseo? ¿El segundón Peeta, o sea, Ariadna? Es evidente quién soy yo.

Feliz lectura, poetas.

Yo leo-tú lees-él lee-nosotros leemos-vosotros leéis-ellos leen-yo leo-tú lees-él lee-nosotros leemos-vosotros leéis-ellos leen-yo leo-tú lees-él lee-nosotros leemos-vosotros leéis-ellos leen-yo leo-tú lees-él lee-nosotros leemos-vosotros leéis-ellos leen-yo leo-tú lees-él lee-nosotros leemos-vosotros leéis-ellos leen-yo leo-tú lees-él lee-nosotros leemos-vosotros leéis-ellos leen-yo leo-tú lees-él lee-nosotros leemos-vosotros leéis-ellos leen-yo leo-tú lees-él lee-nosotros leemos-vosotros leéis-ellos leen




martes, 11 de decembro de 2012

LOS JUEGOS DEL HAMBRE

Ola rapaces!

Que ben o pasei hoxe! Realmente vos estades superando. Disfrutei moitísimo na nosa sesión de hoxe. Si. Eu tamén estaba alí. Non digades que non me vistes. Pero se sempre vos presto a miña imaxe para as vosas presentacións! Son un verdadeiro top model, non? A outra xornada estreei un vermello forro polar moi quentiño, esta volta un broche coa forma dun sinsajo.

Pois si. Alí estaba eu escoitando a Daniela, Aida e Samuel que coido que fixeron un traballo moi completo: resumo, debuxos, análise de cada distrito. Todo ilustrado coa presentación e ambientado coa música da balada de Rue da película, que espero que pronto Cris colgue noutro sitio deste blogue.

Que de que estou a falar? Pero é posible que alguén non saiba que no noso Club limos Los Juegos del hambre? Se é a última moda polo Sofía. Se ata aquí me chega o murmurio do constante intercambio deste libro de aula en aula, de andar en andar, dende os de primeiro de ESO ata os de segundo de BAC. A todos nos une a paixón por Panem, polos doce distritos, polo triángulo amoroso: Peeta-Katniss-Gale. A todos? Non. Nun pequeno recanto, mantense inexpugnable o irreductible Dani, alleo a todo este clamor pro-xogos da fame. Nin os argumentos de Aida, nin os suspiros de Daniela, nin o aplomo de Samuel, nin o unánime apoio de todos nós,  parecen facer mella nel. Tranquilo, Dani, nós leremos a Javier Marías, pero ti tes que  rematar En Llamas e Sinsajo. Seguro que ao final Katniss comezará a caerche un pouco mellor.

E agora, no Nadal, moi atentos ao novo reto: Dragal. I. A herdanza do dragón de Elena Gallego Abad. Pasamos da ciencia-ficción á novela fantástica, de Katniss á Hadrián, da area dos 74 Xogos da Fame á fachada da igrexa de San Pedro, nunha vila galega, onde se agocha un dragón de pedra.

Boa lectura e boas festas! Vémonos o 15 de xaneiro.

Socas.

sábado, 8 de decembro de 2012

Caballero Bonald gana el premio Cervantes:

El poeta español José Manuel Caballero Bonald recibió la noticia de la concesión del premio Cervantes cuando acaba de cumplir 86 años y tras haber ganado ya premios como el Nacional de las Letras, el Nacinal de Poesía, el Andalucía de las Letras, el Reina Sofía de Poesía Iberoamericana, el Federico García Lorca y, en tres ocasiones, el de la Crítica.

Caballero Bonald es un poeta "discontinuo e intermitente", como a él mismo le gusta definirse. Este escritor (Jerez, Cádiz, 1926)  se toma con calma la poesía, la calma necesaria para crear. Y, así, su poemario Manual de infractores, publicado en 2005 y galardonado con el Nacional de Poesía en 2006, vio la luz ocho años después de Diario de Argónida, el anterior.  

Su último libro, Entreguerras (2012) es "el mejor" que ha escrito hasta ahora. Un libro que considera que "puede perdurar y que puede marcar una cierta línea divisoria en la poesía española".

Si estáis interesados en la figura de este magnífico escritor, que os recomiendo, no dejéis de visitar su fundación. Allí encontraréis mucha información sobre su vida y su obra, además de interesantes enlaces. 


Como sé que os gustará poder ver y escuchar al autor, os dejo un vídeo del programa de La 2 "Página 2". 



Ya. Ya vamos a lo que más nos gusta, poetas. También a mí lo que más me gusta es leer su poesía. Pero antes, unos consejos:

Hoy os pido que os situéis junto a una ventana. Si tenéis una silla cerca, podéis sentaros. Pero sólo si es una silla. Si es un sofá o un sillón, no vale. Si no, poneos de pie: es mejor. Procurad que no os vea nadie. Abrid la ventana. Sentid el aire fresco. Sentid el frío. Buscad. Buscad a alguien en la calle que se acerque a vuestra ventana y habladle desde lejos, desde arriba. Imaginad que sois la voz en "off" de una película. Imaginad la primera estrofa en blanco y negro. Pensad en quién más queráis cuando leáis la segunda. Leed dos, tres, cuatro cinco seis... mil veces la tercera estrofa hasta que entendáis qué significa "ya es mentira crecer sobre raíces". Volved al presente. Imaginaos a unos pasos de la figura que ya no extraña. Y acabad, rendidos, leyendo la última con voz pausada. Caed de rodillas. Buscad a vuestra madre. Dadle un beso.

Domingo

La veis un día domingo.
Lleva un cuerpo cansado, lleva un traje cansado
(no la podéis mirar),
un traje donde cuelgan trabajos, tristes hilos,
pespuntes de dolor, esperanzas sangrantes
hechas verdad a fuerza de ir remendando sueños,
de ir gastando mañanas, hombres de cada día,
en las estribaciones de un pan dominical.

La veis venir acaso de un azar con ternuras,
de una piedad con fábulas; la veis
venir y no sabéis que está llamándose
lo mismo que la vida,
lo mismo que su traje hecho disfraz de olvido,
hecho carne de engaño y servicial,
cortado a la medida de mensuales lágrimas,
de quebrantos tejidos con la última
hebra de la intemperie, con las briznas
de ese telar de amor donde aprendemos
la hermandad necesaria que es un cuerpo sin nadie.

Sucede que es un día más bien canción que número,
más bien como una lluvia de inclemente mirada,
de humilde mano abierta
que volverá a vestir de desnudez la vida.
Y entonces ya es mentira crecer sobre raíces,
ya es mentira ese tiempo blandamente nocivo
que se nos va quedando alquilado en la piel,
que se nos gasta hasta dejarnos
un mísero rastro de caricia vacía,
llegar a confundirnos en un domingo anónimo,
en un amor sin cuerpo, hilvanando de lástima.

Y entonces, ese día, el domingo,
viene llegando, corre, se nos acerca
(todos la conocemos),
nos mira igual que un charco
de amor recién secado, nos contagia
de todo cuanto es puro en su día siguiente,
porque está consolándose con un jornal caduco,
está desviviéndose
en una pobre sucesión de acopios para amar,
de ir contando los años por tránsitos de trajes,
por memorias zurcidas, por sueños arrancados
del retal de un domingo cegador e ilusorio.




Si queréis leer más poemas de Caballero Bonald, pulsad aquí, y aquí. Y si queréis escucharlo recitando sus poemas, pulsad aquí.

Hasta otro día, poetas.


Yo leo-tú lees-él lee-nosotros leemos-vosotros leéis-ellos leen-yo leo-tú lees-él lee-nosotros leemos-vosotros leéis-ellos leen-yo leo-tú lees-él lee-nosotros leemos-vosotros leéis-ellos leen-yo leo-tú lees-él lee-nosotros leemos-vosotros leéis-ellos leen-yo leo-tú lees-él lee-nosotros leemos-vosotros leéis-ellos leen-yo leo-tú lees-él lee-nosotros leemos-vosotros leéis-ellos leen-yo leo-tú lees-él lee-nosotros leemos-vosotros leéis-ellos leen-yo leo-tú lees-él lee-nosotros leemos-vosotros leéis-ellos leen-yo leo-tú lees-él lee-nosotros leemos-vosotros leéis-ellos leen-yo leo-tú lees-él lee-nosotros leemos-vosotros leéis-ellos leen






venres, 7 de decembro de 2012

LAS FIGURAS RETÓRICAS EN LAS CANCIONES DE HOY

Rebuscando en youtube, -soy un duende muy moderno-, me he encontrado este vídeo que me ha hecho pensar en vosotros, alumnos de Literatura que tenéis que memorizar tantos nombres extraños. Se pueden encontrar figuras retóricas en un buen grupo de canciones. No es este el único vídeo que hay por la red. ¿Por qué no probáis vosotros a hacer vuestra selección personal con vuestras canciones favoritas? En todo caso, confío en que con música sea más sencillo comprender y estudiar los recursos literarios. Porque ¿qué es la lírica sino ritmo?


Os sigo esperando por aquí.
Socas

luns, 3 de decembro de 2012

GALERÍA DE FOTOS DA 1ª SESIÓN DO CLUB DE LECTURA

Ola a todos, aquí vos deixamos unhas instantáneas da nosa primeira sesión! Vos esperamos o próximo 11 de decembro, mesma hora, mesmo lugar...Abur a todos! 

xoves, 22 de novembro de 2012

A miña visión sobre A volta ao mundo dun forro polar vermello



A volta ao mundo dun forro polar vermello 

Este libro gañou o premio alemán ao Mellor Libro Xuvenil de Divulgación Científica 2009.
O seu autor, Wolfgan Korn, naceu en Lünen, Alemaña, en 1958. Estudou Historia, Ciencias Políticas e Xornalismo. Vive na actualidade en Hannover e colabora como xornalista en revistas e periódicos como Geo e Diezet.
O tema do libro xira arredor da globalización. O narrador, un escritor na procura dun protagonista para o seu próximo libro, atópao cando ve na televisión un inmigrante cun  forro polar vermello. A prenda ten una mancha escura e inmediatamente pensa que ben podería tratarse do seu propio forro polar –vermello tamén e cunha mancha de viño tinto- que el mesmo depositara nun colector de roupas usadas había uns meses.
O escritor xa tiña un fío condutor: un obxecto que podería levarnos arredor do mundo e, desde este momento, a historia do forro polar vermello condúcenos a través da riqueza petroleira de Dubai, os baixos salarios e os altos riscos soportados polas traballadoras na industria téxtil de Bangladesh, a Europa nun dos colectores dun buque de mercancías, cara a África occidental nun dos fardos de roupas usadas e, finalmente, protexendo do frío a un inmigrante africano, navegando nun caiuco a través do Atlántico, ata as illas Canarias.
Máis de setenta persoas permanecen dez días comprimidas, aturando as duras condicións climáticas e sen auga potable. Miguel, o piloto do arrastreiro Alhambra, vai dereito contra a embarcación sen luces de posición, pero observa algo vermello que emite lampos luminosos e corrixe o rumo. Os refuxiados desplómanse extenuados na praia. Un pequeno primeiro plano e o forro polar vemello convértese en símbolo das desigualdades económicas e sociais, do despilfarro dos países ricos industrializados cando, inservible para un escritor do primeiro mundo, convértese nun talismán, nun obxecto máxico co que Adrame e o resto de inmigrantes senegaleses salvan a vida. 

martes, 13 de novembro de 2012

LA VUELTA AL MUNDO DE UN FORRO POLAR ROJO

Ola, rapaces!:
Mi madriña, pero se xa case non cabemos na biblio! Entre o de onte e o de hoxe, tédesme moi entretido. Pero vaiamos por partes. Onte, estaba rematando de ler e disfrutar o poema que me recomendou Dani, agochadiño no estante de xeografía, cando observei moita leria na biblioteca. Asomeime e que vin? Pois a un home moi falador, chamado Antonio, ao que un grupiño estabades escoitando. Pois si que tiña un modo de dicir que me engaiolou. Durante dúas horas aprendín moitas cousas: que aos adolescentes fáltanos algo, que temos que saber mirarnos entre nós, respirar cando bicamos, que hai libros que xamás temos que ler, e o que existen as persoas-libro. Penso que tamén vale ser trasno-libro. Pídome ser A illa do tesouro


E o de hoxe? Pois tamén estivo moi ben. Coido que Cristina fixo un gran traballo co libriño do forro polar. Espero que axiña colguen neste blogue a presentación tan completa de hoxe. Parabéns pola vosa participación e dende logo, os temas tratados son para pensar con tranquilidade.
Gústame tamén que cada día somos máis -xa 33 máis 5 profes- e aproveito para dar a benvida aos novos participantes: Borja, María, Cristian, Silvia e Irene de 1º de Bacharelato; Javi de 3º, Inés, Candela e Yure de 1º, así como recibir tra unha paréntese as miñas amigas de 4º -que xa as botaba en falta-: Lucía D., Lucía R., Andrea G., Andrea R., Celia, Inés, Laura. E por suposto: a super Daniela de 2º.
Espero que vos interesara a experiencia e queirades repetila. Así que atentos ao noso blogue, onde espero os vosos comentarios.
E, sen descuidar os estudos, disfrutade con Os Xogos da fame.
Ata a próxima:

Socas.

xoves, 8 de novembro de 2012

El Premio Nacional de Poesía recae en Antonio Carvajal


El poeta granadino Antonio Carvajal fue galardonado ayer miércoles con el Premio nacional de Poesía 2012, que concede el Ministerio de Educación, Cultura y Deporte por su obra Un girasol Flotante.





El Premio nacional de Poesía tiene por objeto distinguir la obra de un autor español, escrita en cualquiera de las lenguas oficiales del estado y publicada un año antes que, según el jurado, haya resultado sobresaliente dentro de la creación poética.

Antonio Carvajal (Arbolote [Granada], 1943) es doctor en Filología Románica y miembro de la Academia de las Buenas Letras de Granada. Pertenece a la Generación del 70 y cuenta con numerosos premios a su obra, entre los que podemos destacar el Premio Andalucía de la Crítica, El Premio de la Crítica, el Premio Villa de Madrid, o el Francisco de Quevedo. Actualmente, está considerado uno de los grandes nombres de la poesía actual y es autor de una extensa obra entre la que destacaremos Tigres en el jardín (1968), Serenata y navaja (1973), Después que me miraste (1984), Los pasos evocados (2004), Pequeña patria huida (2011) o la galardonada Un girasol Flotante (2011).

Os invito a que conozcáis la obra de Carvajal con la lectura de un poema. Pero antes, no me resisto a daros unas instrucciones para su lectura:

Levantaos de dondequiera que estéis sentados y leed en voz alta: la palabra entra por los oídos. Primer cuarteto: leed el primer verso en un susurro; el segundo, cortante; el tercero, calmado; el cuarto, irónico. Segundo cuarteto: el quinto verso, en una queja; el sexto, sosegado de eses que susurran; el séptimo, en dos partes que conducen al octavo fatigado. Primer terceto: noveno verso, leedlo con displicencia; el décimo, con arrogancia; el undécimo, con jactancia. Y, por fin, el segundo terceto: versos duodécimo, decimotercero y decimocuarto: "allegro, ma non troppo".




A veces el amor tiene caricias...

A veces el amor tiene caricias
frías, como navajas de barbero.
Cierras los ojos. Das tu cuello entero
a un peligroso filo de delicias.

Otras veces se clava como aguja
irisada de sedas en el raso
del bastidor: raso del lento ocaso
donde un cisne precoz se somorguja.

En general, adopta una manera
belicosa, de horcas y cuchillos,
de lanza en ristre o de falcón en mano.

Pero es lo más frecuente que te hiera
con ojos tan serenos y sencillos
como un arroyo fresco en el verano.









Espero que hayáis disfrutado, poetas. Si queréis leer más poemas de Antonio Carvajal, pulsad aquí.



Yo leo-tú lees-él lee-nosotros leemos-vosotros leéis-ellos leen-yo leo-tú lees-él lee-nosotros leemos-vosotros leéis-ellos leen-yo leo-tú lees-él lee-nosotros leemos-vosotros leéis-ellos leen-yo leo-tú lees-él lee-nosotros leemos-vosotros leéis-ellos leen-yo leo-tú lees-él lee-nosotros leemos-vosotros leéis-ellos leen-yo leo-tú lees-él lee-nosotros leemos-vosotros leéis-ellos leen-yo leo-tú lees-él lee-nosotros leemos-vosotros leéis-ellos leen-yo leo-tú lees-él lee-nosotros leemos-vosotros leéis-ellos leen-yo leo-tú lees-él lee-nosotros leemos-vosotros leéis-ellos leen...







xoves, 25 de outubro de 2012

Lorenzo Silva. Premio Planeta 2012 por 'A marca do meridiano'

Gañar o Planeta non garante ter escrito unha boa novela, pois os intereses que se moven tras estes premios mediáticos son, cando menos, sospeitosos. Pero este ano o premio recaeu sobre, ao meu modesto parecer, un dos mellores escritores de novela negra. E non é que Silva estea encasillado neste xénero (é un autor moi prolífico e versátil), pero a novela premiada é a sétima entrega da serie negra "Belilacqua e Chamorro".


Bevilacqua, tamén coñecido polo alcume de Vila, é sargento/brigada da Garda Civil e protagonista, xunto á garda/cabo/sarxento Virginia Chamorro, destas novelas policiacas de éxito. Unha das cales, "El alquimista impaciente" (premio Nadal 2000) foi levada ao cine en 2002.

A saga ten todos os ingredientes do xénero: un detective agudo, que se sae do patrón (é garda civil e non policía, licenciado en psicoloxía, e choca de frente coa ineficacia dalgúns superiores), con unha vida sentimental rota (cúlpase do fracaso do seu matrimonio e da distante relación co seu fillo) e, como non, con unha compañeira inseparable (Chamorro). A relación entre eles é un dos alicerces, co seu constante tanteo e un previsible achegamento que nunca chega. Eu recomedaría ler calquera destas dúas: "La estrategia del agua" (2010) e "El alquimista impaciente".

Para os membros do clube máis novos, dicirvos que Silva escribiu tres libros para adolescentes moi interesantes e que despertarán ainda máis a vosa conciencia social: a triloxía de Getafe ("Algún día, cuando pueda llevarte a Varsovia", "El cazador del desierto", "La lluvia de París") ..... pero esta é outra historia.

sábado, 20 de outubro de 2012

PRIMEIRA LECTURA

Ola, rapaces!

Son Socas de novo. Como levades o primeiro libro? Sabedes que acaba de chegar á nosa biblio, xunto con outros da vosa famosa lista. Xa me fixe con el. Os exemplares prestados pola biblioteca de Miño xa viñeran e o venres foron repartidos en 3º ESO. O resto de lectores tede paciencia que están de camiño.
Recoñezo que esto de viaxar polo mundo cun forro polar vermello ten o seu interese. Ao principio chocoume, si. Esperaba unha historia de amor que son as miñas preferidas. Ou se non, unha fantástica, que para algo son un trasno... Pero esta ben. Apostastes pola divulgación científica e eu sonche moi ben mandadiño. Teño lida xa máis da metade do libro e sorpréndeme. Penso que estou a aprender moitas cousas sobre as que nin me parara a pensar: quen fixo as miñas calzas?, pagáronlle xustamente o seu salario?, onde rematan as cousas das que me desfago por vellas? Seguindo as peripecias do forro polar de Wolfgang Korn polo mundo adiante quizais aprendamos a aproveitar máis os nosos recursos.
E para os que esperaban un libro mais doado quero animarlles, xa virá a pura ficción. Penso que non esta demais que, polo de agora, todos reflexionemos sobre a inxustiza do comercio actual.
Para aqueles que desexen afondar neste tema, aquí van algunhas críticas e enlaces. 

Vémonos o vindeiro 13 de novembro ás 15,30 co libro rematado. Pero lembrade, temos unha cita coa imaxinación sempre que queirades. Estarei nalgun recuncho da nosa biblio.

venres, 12 de outubro de 2012

NUESTRA PRIMERA SESIÓN

Hola amigos:
De nuevo estoy aquí. ¡Sí, soy yo, Socas! En algún rincón de nuestra vieja biblioteca he estado escondido tantos años, sólo faltaba que alguno de vosotros, con una chispa de cariño e imaginación, me invitara a salir y a participar en vuestras vidas.Y fue Adrián, de 2º de BAC, quien me imaginó así, ya hace dos cursos. Pero preguntadle a Armando. Él ya me conocía.
En fin, que estoy contento de que me hayáis descubierto y agradecido a todos por vuestra acogida.

¿Qué? Lo pasamos bien el martes pasado, ¿no? Me contaron que algunos de vosotros os quedasteis a comer y a charlar sobre el nuevo curso degustando la cocina casera de Belén. ¡Vaya suerte! Me vinistéis a visitar un buen grupo y espero que otros lo hagáis en próximas sesiones. Ya sé que este curso habéis unificado las secciones y que habéis preferido reuniros más tiempo (una hora) en un nuevo horario de los segundos martes de cada mes. Creo que puede funcionar muy bien. De vosotros depende. Ya iremos viendo.

De momento, este curso os veo muy organizados. Sí, menuda lista de libros, con sus fechas, sus referencias... Vale, vale. Me parece bien. Pero si queréis un consejo de alguien un poco experto en esto, no perdáis la espontaneidad de los cursos pasados. Los personajes de los libros sabemos por experiencia que en esto de la lectura, cada uno sois, no ya un mundo, ... un universo. Escogéis la compañía de amigos imaginarios según vuestro estado de ánimo, vuestras aficiones, vuestras necesidades. Y eso no suele ser precisamente estable. Así que insisto que esa super lista, que ya he visto que circula por ahí, está muy bien. (No se me vayan a ofender los profes). Pero os recomiendo que en cualquier momento la cambiéis. ¿Quién dice que no nos sorprenderá alguna figura nueva, como el gran Kvote, por citar un ejemplo, que no nos encandile, de aquí a final de curso? 

Así, que estad atentos a los vientos del Noroeste. Dicen los bibliometeorólogos que este otoño puede venir cargado de chubascos de imaginación. A ver si nos traen nuevos amigos a la biblio, de carne y hueso o de papel. A todos los vamos a recibir bien.

Bueno, y ahora, a devorar libros, que para eso sois miembros de mi Club de Lectura.

Os aprecia:

SOCAS

venres, 5 de outubro de 2012

EL CLUB DE LECTURA ATACA DE NUEVO

Hola amigos:

SOY SOCAS, LA MASCOTA DE LA BIBLIOTECA
Soy la mascota de vuestra biblioteca. Algunos quieren llamarme Casanova, por la escritora que  nos da nombre. No penséis mal. Pero podéis llamarme Socas, que lo veo más familiar. Me asomo aquí, a nuestro blog, para invitarte a  nuestra primera reunión del Club de Lectura  de este curso. 
Porque supongo que sois de los míos, de los que  os entusiasma leer. Como vosotros, yo también deseo que la biblioteca de nuestro instituto sea el foco alrededor del cual nos reunamos los apasionados de los libros y no solo porque no seamos capaces de divertirnos de otra manera o porque la lluvia nos haga buscar refugio aquí. No me gusta que nuestra biblioteca sea un aburrido almacén de libros, no estoy dispuesto a que sea el lugar de los castigados. Es un espacio demasiado maravilloso para desperdiciarlo. Entre todos podemos contribuir a que se convierta en un bosque de cuentos, en un lugar de encuentro entre seres reales y seres de papel, en la encrucijada entre el presente y el pasado.
¿Me preguntas que cómo vamos a organizar este año nuestra actividad? Vale. Contesto a tus preguntas.

·        ¿QUÉ? Nos reuniremos una vez al mes en la biblioteca para comentar un libro que previamente hemos fijado.
·        ¿DÓNDE? En nuestra biblioteca.
·        ¿CUÁNDO? Los segundos martes del mes. Es decir, empezamos ya este próximo martes día 9.
·        ¿A QUÉ HORA? De 15,30 a 16,30. El que quiera puede aprovechar para comer en la cafetería del instituto.
·        ¿PARA QUÉ? Para comentar nuestras lecturas.

·        ¿CÓMO? Este año en vez de distintas secciones temáticas, intentaremos hacer un único grupo, en el que iremos alternando géneros (cómic, novela de misterio, novela fantástica, novela de divulgación científica etc).

·        Además, Daniel nos va a contar cómo poner en marcha el taller de escritura.


Así, que os veo el martes.

Saludos.

martes, 25 de setembro de 2012

Más madera para los adultos

No todas las lecturas del verano han sido maravillosas, pero ha valido la pena porque di con dos joyas: "Vida de un desconocido" (Andreï Makine) y "Años lentos" (Fernando Aramburu).
También hacen falta lecturas ligeras, y aquí van otras dos obras muy entretenidas. La mejor, "Burlando a la parca" (Josh Bazell), una mezcla de House y los Soprano con gran ritmo. Un poco más floja pero agradable resulta "Maldito Karma" (David Safier).

martes, 4 de setembro de 2012

¡ ENHORABUENA, CECILIA!

Damos la enhorabuena a Cecilia Ramil (2ºD) por su tercer puesto en la última edición del Concurso de Redacción Jóvenes Talentos de Coca-Cola.
Aquí la tenemos recibiendo su premio en una ceremonia que tuvo lugar en Pontevedra.
Ya son tres los años en que, consecutivamente, algún alumno de nuestro centro recibe uno de los premios de este veterano concurso de redacción.
Deseamos que la racha se mantenga este curso que está a punto de comenzar. ¡Alumnos y alumnas de 2º de ESO, ir cargando vuestras plumas y agudizando vuestra imaginación!
Os mantendremos informados.

xoves, 12 de xullo de 2012

Fin de curso del Club de lectura del Sofía




El club de lectura del Sofía despide el curso 2011-12 con un Libro de Chocolate (riquísimo) elaborado por nuestras lectoras y muchos sabrosos dulces y chuches. Os deseamos unas interesantes y divertidas lecturas de verano. Hasta el próximo curso a todas y todos nuestros amigos lectores.

luns, 25 de xuño de 2012

Felices Vacaciones

No hay mayor placer que leer un libro sabiendo que le puedes dedicar todo el tiempo que se merece, y devorarlo hasta la última página.
Aquí van dos recomendaciones para adultos, de dos libros que leí recientemente y me atraparon:

La noche del Oráculo, de Paul Auster.


Una narración dentro de una narración, que a su vez está dentro de otra narración, como si de una matrioska o muñeca rusa se tratase. Y un final devastador e inesperado.

Un blues mestizo, de Esi Edugyan.


Una historia de envidia, el peso de la culpa y la pasión por la música; que nace en el Berlín y el París de 1939 y llega hasta la Polonia de nuestros días.

domingo, 20 de maio de 2012

DÍA DEL LIBRO: RECITAL DE POESÍA

Aquí os subimos el vídeo de parte del recital, también grabado por Fernando Piñón. Corresponde al recital de 1º . Espero que disculpéis sus fallos. Se ha hecho con mucha ilusión por parte de todos.



luns, 7 de maio de 2012

GANADORES DEL CONCURSO DE MAQUETAS DEL DÍA DEL LIBRO.

Ha sido muy difícil la labor del jurado para premiar a las maquetas sobre poemas que adornaron nuestro pasillo. Os agradecemos a todos vuestra participación y, por supuesto, al jurado su trabajo:
Han recibido su premio y su consiguiente diploma de mención honorífica las siguientes maquetas:

PREMIOS en 1º: La rosa blanca, Las golondrinas.
PREMIOS en 2º: El vergel del abrazo: en dos versiones (la de Rocío, Candela y María de 2ºB; y la de Edgar, Ama y Nevia de 2ºD), Nanas de la cebolla: en dos versiones (la de Óscar de 2ºD; y la de Laura de 2ºD) y Cerca del mar (versión de 2ºB: de las tres Lucías).
También queremos mencionar otras que llamaron mucho la atención: Un poeta en la gran ciudad, de Andrea, Cris y Alba de 2ºB), Los aceituneros (Javi, Alejandro, David 2ºB), Cerca del mar (Sabela, Cecilia, Andrea e Inés de 2ºD), El toro (Carlos de 2ºD).
Y colgaremos también la versión poética de Antonio del poema Llegó con tres heridas.


NOTICIAS DESDE EL CLUB DE NOVELA REALISTA

Hola a todos los seguidores de la lectura, desde el club de Realista queríamos poneros unas cuantas criticas hacia libros (unas buenas y otras malas) hechas por alumnos del centro.

En primer lugar, quería comentar As de bolboretas que parece haber dejado mucho que desear entre el alumnado, en especial en Elisa que ya lo evalúa de un libro muy "malo". Aún no he descubierto la razón de tan mala critica pero espero descubrirlo pronto.

En segundo lugar, quería hacer referencia a Teatro Breve, un libro de poco mas de 86 páginas. Al parecer en 1ª hay gente que lo tacha "del peor libro que he leído en toda mi vida" (entre ellos esta mi compañera  Michelle que aunque ella no lo admita es algo exigente de más). A mi personalmente no me ha gustado tanto como debía esperarse pero tampoco me ha defraudado.

En tercer lugar, colocamos La mansión de los abismos. Al parecer a Carolina no le ha entusiasmado mucho y opina que era un libro en el que no se entendía nada, porque no es lo que parece... No sé, Carolina,  pero a mi me pinta muy bien...

Ahora quería comentar tres series de libros que me he propuesto leer por sus buenas criticas. La primera serie es de Agatha Christie, un clásico de misterio que parece haber despertado el interés de los alumnos. El siguiente también es conocidísimo por sus hazañas detectivescas, el querido Sherlock Holmes. con el que ya contamos en el centro. La siguiente, ya no es tan conocida pero a mi me ha encantado la primera de ellas: Al otro lado del espejo. Me quedan: Detrás del telón, Perdida en la oscuridad. Todas ellas protagonizadas por Ingrid, una niña muy inteligente, que imita a Sherlock Holmes y resuelve los conflictos en su pequeña ciudad.


Y para terminar quería decirles a las seguidoras de Canciones para Paula  que ya ha salido la tercera entrega llamada Cállame con un beso.
Y pedir disculpas por haber tardado tanto tiempo en publicar este resumen.

Un saludo desde el Club de Realista.
Daniela Freire de Carli (1ºB ESO).

mércores, 2 de maio de 2012

DÍA DEL LIBRO: POESÍAS INVENTADAS POR NUESTROS ALUMNOS

Como lo prometido es deuda, vamos a publicar algunas de las poesías que se recitaron el pasado Día del Libro. ¡Enhorabuena a todos!

      
        Cuando te veo desde lejos pienso que eres una  obra de arte
     y lo único que se me pasa por la cabeza es besarte.
     No me digas que no si tu alma te ordena que si y si no es así,
     Lucharé como un guerrero
     Para ser el primero que con mucha pasión
     Conquiste tu corazón.

 IVÁN PUENTES 1º A

Serafín


En mi jardín ,

había un puercoespín .

Se llamaba Serafín

dijo que quería ser delfín,

para nadar sin fin.


                                                                                               Raúl Uría 1º ESO-A

Bellos ojos azules,
azules como el cielo.
Un cabello moreno,
moreno como el dulce caramelo.
Preciosos tus rasgos,
rasgos como los de un ángel caído.
un dulce cantar con tu voz
nada tan maravilloso como tu dulce amor.
Me cautivas con tu voz,
me atraes con tu mirada.
Y con un beso que me diste,
vi el mundo con la otra cara.





Mi dulce corazón
triste ha quedado.
Mi dulce corazón
olvidado y destrozado.
Mi dulce corazón
ansiado de amor.
Mi dulce corazón
sé fuerte, por favor.

Bastian Fernández Silva 1º ESO-C


sábado, 28 de abril de 2012

DÍA DEL LIBRO: EXPOSICIÓN DE MAQUETAS


Gracias a la pericia de nuestro apreciado compañero Fernando Piñón, podemos disfrutar del vídeo de las maquetas del Día del Libro. ¡Enhorabuena a todos los participantes! En breve, daremos a conocer el veredicto del jurado.
Estad atentos que también queremos colgar otro estupendo vídeo con un resumen del recital.
Por supuesto, como los autores de poemas quieren honrarnos con su participación en nuestro blog, en cuanto sea posible, los colgaremos aquí también.






venres, 20 de abril de 2012

DÍA DEL LIBRO 2012. PROTAGONISTA, LA POESÍA

Estamos preparando, desde el Departamento de Lengua y Literatura Española, actividades para el Día del Libro. A la celebración tradicional que consiste en la exposición de maquetas en el recibidor de nuestro instituto, este año se suma una novedad. El próximo lunes tendrá lugar un recital de poesía para los alumnos de la ESO, sobre el que esperamos informar con más detalle. Me consta que en muchas clases se está trabajando de firme para que todo salga bien. Da gusto ver la colaboración entre todos. Los libros y, en este caso, los poemas nos convocan para seguir disfrutando de la belleza de las palabras.
Por cierto, los de 1º están preparando sus palabras favoritas para pegar en el cartel de Nicanor Parra, el último Premio Cervantes. Si no sabéis quién es este escritor, esperad al lunes porque lo descubriréis en unos vídeos que estamos preparando.
Recitadores: afinad vuestra voz. Estamos deseando escucharos.



mércores, 21 de marzo de 2012

DÍA INTERNACIONAL DE LA POESÍA

Hoy, 21 de marzo, no sólo celebramos la llegada de la primavera, sino también el Día Internacional de la Poesía. Cualquier excusa es buena. Y ésta nos viene bien. Por eso, qué tal si ahora, ya sin el agobio de los exámenes, nos autoregalamos con un rato de la mejor poesía. Vale la que prefiráis, en el idioma que queráis, de la época que deseéis, del motivo que más os apetezca...
Yo os propongo que rebusquéis entre vuestros libros, o si no, que entréis en alguna página de poesía. El caso es leer alguna. Y sería muy enriquecedor que nos apuntéis en vuestros comentarios cuál es vuestra preferida. La mía es la de Antonio Machado: "Al olmo seco".

mércores, 29 de febreiro de 2012

A NOSA CORRESPONSAL NO GRUPO DE REALISTA

Daniela nos fai o seu resumo das últimas sesións e das novas adquisicións:
"Ola a todos, dende o clube de lectura de realista. Lamento habervos feito esperar tanto para a entrada, pero é que tivemos un pequeno problema.
Queriavos contar as novas suxerencias. Entre elas esta unha que se chama La estepa infinita de Esther Hautzig, un libro que chamoume moito a atención. 
Xa podedes atopar tamén outros na biblioteca: La isla de los delfines azules, Abanico de seda, La ladrona de libros e El cartero de Neruda
Ata outra"
Grazas, Daniela, pola túa crónica.


venres, 24 de febreiro de 2012

CLUB DE LECTURA: NUEVAS ADQUISICIONES Y NUEVAS REUNIONES

A los integrantes del Club de Lectura y a todos los usuarios en general de nuestra biblioteca (aquí entramos todos: alumnos, padres, madres, profes, personal no docente...) les será de utilidad saber que ya van llegando algunas de las peticiones más firmemente solicitadas por los adictos a la lectura.
  • Así, de novela fantástica están a vuestra disposición:
  1. Los dos de Patrick Rothfuss que Ángel L. Sucasas nos recomendó vivamente el curso pasado y que a algunos como Cristina o Pablo ya se han devorado: El nombre del viento y su continuación El temor de un hombre sabio.
  2. Algunos de la admirada y prolífica Laura Gallego. Así tenemos, los dos de Memorias de Idhun que nos faltaban y los dos de Alas de fuego y Alas negras, además, por supuesto, de su último libro Donde los árboles cantan que muchas alumnas de tercero A, ya devoraron estas navidades.
  3. Por sugerencia de Carolina, hemos iniciado la compra de otra serie, la de George R.R. Martin que lleva por título genérico Canción de Hielo y Fuego. Si vemos que logra adeptos entre nuestros devoralibros y, siempre que el presupuesto lo permita, intentaremos completarla.
  • Pasamos a nuestra segunda sección: novela de divulgación científica o ciencia-ficción
  1. En este grupo, dinamizado por Samuel de 1º de BAC, han decidido leer conjuntamente la saga La llave del tiempo y han empezado por el primer tomo: La torre y la isla. Están de enhorabuena pues en la biblio ya están todos los ejemplares de esta colección hasta el momento publicados.Confiamos en que el propio Samuel nos haga llegar sus crónicas de las reuniones.
  • En tercer lugar, el grupo de novela realista también pueden celebrar la llegada de otros ejemplares: 
  1. Febre del gallego Héctor Carré quien nos visitará dentro de poco y que Laura nos recomienda a partir de 4º de ESO.
  2. Gracias a Daniela, portavoz del grupo y que nos hará llegar los resúmenes de las sesiones, nos hemos animado a iniciar la colección de Verano en vaqueros de Ann Brashares 
  3.  La estepa infinita que nos cuenta una épica historia de supervivencia en los campos de concentración de Siberia. 
  4. Pero ya están pedidos otros textos que Elisa, Michelle, Sergi, Carolina etc. quieren compartir con todos: La ladrona de libros de Marcus Zusak, Abanico de seda de Lisa See, El sueño de Frankie de Pauline Fisk, La isla de los delfines azules, Scott O´Dell,  El cartero de Neruda de Antonio Skarmeta. Cuando ya estén disponibles os lo recordaremos procurando también en otras entradas ir introduciendo enlaces interesantes.
  • Y por último, respecto al club de cómic, hemos tenido la grata noticia de que un exalumno del centro ha publicado un álbum que está teniendo mucho reconocimiento. Su título Aventuras de un oficinista japonés. Su autor, José Domingo. Ya está pedido y ya comentaremos novedades.