mércores, 23 de xaneiro de 2013

As transformacións na literatura:


Ola, poetas:

Na última sesión do Club de Lectura estivemos comentando a novela Dragal. Esta novela trata da transformación dun rapaz, un adolescente de 16 anos, nun dragón. Coa lectura da novela viñeron á miña mente moitos libros que tratan as metamorfoses, que vén sendo o nome grego da palabra "transformacións". Transformarse no  "outro" é algo máis ou menos común na literatura xa que permite a exploración de temas complexos da identidade.

 Aquí están algunhas das transformacións máis memorables da literatura:

1.- A Odisea, de Homero (Canto X): Tras escapar da illa dos lestrigóns, xigantes antropófagos que matan e comen á tripulación de once barcos, Odiseo (Ulises) e os seus homes foxen á illa Eea, onde algúns homes foron enfeitizados por Circe, filla do Sol, que  os convertiu en porcos. Axudado por unhas herbas máxicas dadas por Hermes, Odiseo logra opoñerse a Circe e libera aos sus compañeiros. Ao cumprirse un ano, Odiseo pídelle a Circe que o deixe partir e o axude a chegar á sua patria. Ao que Circe responde que primeiro debe ir á morada de Hades para consultar a alma de Tiresias, adiviño cego.

2.- As metamorfoses, de Ovidio (Libro VI): Aracne (en griego antiguo ἀράχνη, ‘araña’) foi unha gran texedora que alardeou de ser máis habilidosa que a divina Minerva, equivalente romana de Palas Atenea, deusa da artesanía. Minerva, ofendida, entrou en competición con Aracne, pero, segundo conta Ovidio, no puido superala. Ademais, o tema elexido por Aracne, os amores dos deuses, foi ofensivo, e Minerva transformouna nunha araña

3.- O asno de ouro, de Apuleio: é unha asombrosa novela que narra as vicisitudes do xoven Lucio, transformado en asno polas súas afeccións máxicas. A importancia do texto de Lucio Apuleio atópase en dous niveis: a viaxe do encontro consigo mesmo, purificando ao ser humano que hai no interior do asno;  e a crítica mordaz e pícara que o escritor  realiza sobre a sociedade usando de pretexto esta inocente viaxe dun burriño


4.- "O conto do lobo" do Satiricón, de Petronio (cap. XLII): Esta é, que eu saiba, a máis antiga manifestación literaria coñecida en Europa do arquetipo do licántropo, do home lobo, do ser humano transformado en bestia . O interesante é que ten estructura de conto perfecto. 

5.- Divina comedia, de Dante Alighieri (canto XXV): No oitavo círculo do Inferno, Dante e Virxilio transitan pola sétima fosa do Inferno. Alí penan os ladróns sumerxidos  nun inmenso niño de víboras sufrindo horribles metamorfoses e fusións con serpes.

6.- A metamorfose, de Kafka. Trátase dunha novela que relata a vida dun ser humano convertido nun insecto e como esa transformación cambia os seus costumes e as suas relacións co resto da súa familia. Este individuo chámase Gregorio Samsa e vive nunha casa cos seus pais e a súa irmá. 

7.- O soño dunha noite de verán, de William Shakespeare: Durante a boda de Teseo e Hipólita ten lugar unha obra chea de fantasía, soños, amor e maxia que entremezclan as historias de amor de dúas parellas nobres, duns cómicos despreocupados e dun grupo de membros do mundo das fadas. A transformación de Bottom nun burro provén da obra O Asno de Oro de Apuleio que comentamos antes.

8.- O retrato de Dorian Gray, de Oscar Wilde. Conta a historia dun xove, Dorian Grey para quen "o único que vale a pena na vida é a beleza, e a satisfacción dos sentidos". Dorian desexa ser sempre xove. O seu desexo cúmprese, mentras el se mantén coma un  mozo, la figura retratada nun cadro envellece por el. 

9.- Alicia, de Lewis Carroll: Unha nena persegue un coello e cae por un burato. Alí comezan as súas aventuras que todos coñecemos tras beber un líquido que a fai cambiar de tamaño.

10.- O extraño caso do Dr. Jekyll e Mr. Hyde, de R. L. Stevenson. É unha  alegoría moral en forma de historia de misterio. Os dous extremos, o ben e o mal, están convivindo nunha soa persoa, o médico Henry Jekyll, que inventa unha poción capaz de transformalo,
ao comezo, pola súa propia decisión e, despois, incontroladamente, no monstro temible Míster Hyde.


E se me permitides a "boutade" (broma tonta): Os Simpsons - episodio: A Illa do Dr. Hibbert.

Espero que estes comentarios vos animen a ler algunha das obras que aparecen neles. O que máis me gusta dos libros é que me levan a outros libros e me ensinan que hai mil formas de expresar os sentimentos humanos. 


Que teñades un bo día, poetas.

domingo, 20 de xaneiro de 2013

Dragal, a herdanza do dragón

Hola, poetas:

Aquí tenéis las fotos de la sesión del club de lectura del martes 15 de enero. Gracias a Candela y a Inés por enseñarnos aspectos tan interesantes del libro y de nuestra cultura.

Dragal, a herdanza do dragón. on PhotoPeach
 Un saludo.

martes, 15 de xaneiro de 2013

QUE BEN O PASEI CON VOS!

Ola rapaces!
Si. Realmente paseino hoxe xenial na vosa compaña a propósito deste Dragal.
O primeiro teño que dar os meus parabéns ás nosas benxaminas do Club: Inés e Candela que traballaron arreo para preparar a presentación do libro e que, coa inestimabel axuda de Samuel no seu labor de moderador e contalendas, amenizaron unha sobremesa chea de debuxos de dragóns, lendas de dragóns, glosario sobre dragóns, opinións sobre dragóns...

Esta ben. Admitoo. Hoxe era o día do dragón, pero non me esquezades a mín. Se seguides así, pronto vou ter envexa desta criatura fantástica. Eu sonche tamén moi curriño e non fago tanto balbordo.


Seguídeme no blog, xa está dispoñible a presentación de hoxe, no seu sitio de sempre. Paga a pena repasala.

Boas lecturas invernais!

martes, 8 de xaneiro de 2013

MISIÓN OLVIDO



Misión olvido de María Dueñas es la novela que me ha entretenido durante estas Navidades. Y sí. Me ha gustado mucho. Más que la trama relativa a la protagonista, Blanca, una profesora universitaria que decide huir de su realidad, tras un revés sentimental, me interesan tres aspectos.
El primero, las referencias a la historia de las misiones españolas en California. El segundo, la vida de Andrés Fontana en el Madrid de preguerra. El tercero, la descripción de la Cartagena en los años 60 y su relación con la base naval americana.
Para poner orden en su vida, Blanca precisamente debe poner orden en un caos de papeles que dormitan en el sótano de una facultad de lenguas modernas cercana a San Francisco. Esos papeles nos conducirán a la peripecia del otro gran protagonista, Andrés, de quien seguimos su trayectoria que incluye, gracias a su amadrinamiento por parte de una rica excéntrica, muy al estilo del Pip de Grandes Esperanzas de Dickens, sus andanzas por la recién inaugurada facultad de Filosofía y Letras de la Ciudad Universitaria madrileña. Hasta que, exiliado casualmente en Estados Unidos en vísperas de la Guerra Civil, se deja fascinar en el ocaso de su tarea investigadora por esa historia tan desconocida de las misiones franciscanas. No sé si el desenlace de la novela, que por supuesto no voy a desvelar aquí, está documentado, pero sí recomiendo a todos que, tras leerla se dejen seducir por esa gran gesta de los misioneros en la Alta California. Tras años de injusto abandono El Camino Real está siendo valorado por los estadounidenses como parte de su historia, y es reconfortante ver cómo nuestros antepasados contribuyeron a ella. Cuando la peripecia de Fontana se prolonga en la de su discípulo americano, Daniel Carter, quien será el que haga el camino de vuelta a la madre patria, vuelvo a disfrutar con sus recorridos por el barrio de Argüelles de mi infancia. Sin embargo, esperaba más de la posibilidad que abría el tema de la tesis de Carter, la obra de Ramón J. Sénder, novelista aragonés prohibido en la dictadura, también exiliado en California, (cuya relación con la escritora Carmen Laforet podemos seguir en la documentadísima biografía de Anna Caballé e Israel Rolón: Una mujer en fuga). Este escritor sólo sirve de excusa para el viaje de Daniel a Cartagena, donde se nos brinda una deliciosa historia de amor que parece sacada del cine americano. Este personaje deja de interesarme cuando, ya feliz, regresa a su patria. Su particular descenso a los infiernos lleno de dudas y dolor, no me convence, ni cómo enlaza con la tarea y el destino de Blanca, ambos encargados de hacer respetar el legado del viejo maestro.

FELIZ ANO 2013

Ola a todos, bibliotequeiros e bibliotequeiras, se me permitides o neoloxismo!

Espero que comenzárades co bo pe o ano. Alégrome de ver de novo a biblioteca chéa, foron moitos días de soidade, aínda que non o pasei mal na compaña dos personaxes dos libros. Somos vellos amigos. Xa sei que moitos de vós aproveitáchedes os días de festa para ler e ler, e que algunhas traballaron moito na preparación do power point de Dragal. Como va a súa lectura por alí? Teño oidas (que vos escoito cando falades) opinións para todos os gustos. 
Aproveito para pedir desculpas a Samuel e máis a Darío que pensaran que a nosa xuntanza do Club de Lectura ía ser hoxe. Claro, hoxe corresponde ao segundo martes de mes. Pero tedes que recordar que falamos de posponela para ter tempo de acomodarnos de novo a rutina do curso. Así que, espero coincidir con todos o vindeiro martes día 15 no horario de sempre. Esta vez, se queredes quedar a xantar, tedes que dicirllo a Cris o a Pilar antes do luns para que poidan avisar con tempo a Belén. 


FELIZ ANO 2013